Wygląda na to, że moi dziadkowie nie byli przygotowani na wychowanie dziecka z jej potrzebami. Niestety, nie ma ich już, aby kwestionować. Mój tata miał 46 lat, kiedy dowiedział się o swojej siostrze. ©

Historia 4

Moi pradziadkowie byli licealnymi sympatiami i jedynymi wzorami do naśladowania, jakie kiedykolwiek miałam w związku, ponieważ moi dziadkowie i rodzice są rozwiedzeni i się nienawidzą. Potem moja mama mówi mi, że moja prababcia miała romans i dlatego jedna z sióstr mojej babci nie jest taka jak pozostałe. No i tyle. © Symnestra / Reddit

Historia 5

Kiedy miałem około 7 lat, widziałem, jak mój ojciec całuje kobiety, które widziałem po raz pierwszy. Ponieważ przyzwyczaiłem się myśleć, że namiętne całowanie jest jak normalny pocałunek w policzek na powitanie, nie obchodziło mnie to.

Kiedy mój ojciec zauważył mnie, gdy całował jakąś kobietę, podszedł do mnie i dał mi 20 dolarów za samo stanie tam. Zrozumiałem, co on naprawdę robił, kilka lat później i byłem ogromnie rozczarowany. © Lasok-Yt / Reddit

Historia 6

Dowiedzieliśmy się, że moi rodzice mają razem dziecko, gdy mieli 15 lat, ale ich rodzice zmusili ich do oddania go i rozstania. Gdy moja mama skończyła 18 lat, pobrali się i urodziło się mi, a cztery lata później mojej siostrze.

Miałem 24 lata, kiedy odkryliśmy, że mamy starszego brata. Minęło dziesięć lat od odkrycia, a my nadal go nie poznaliśmy. © ifindthishumerus / Reddit

Historia 7

Mój tata kazał mi się chować na tylnym siedzeniu jego samochodu, kiedy zabierał mojego przyrodniego brata na spotkanie z jego prawdziwym ojcem. Zawsze było to na tej podejrzanej stacji benzynowej późną nocą, a on po prostu spuszczał moją głowę, bo nie chciał, żebym wiedział, co się dzieje.
Najwyraźniej prawdziwy ojciec mojego brata też często trafiał do więzienia, więc sądzę, że mnie chronił. © ballin_balas / Reddit

Historia 8

Kiedy byłem dzieckiem, myślałem, że odwiedzam dziadka w pracy. Później dowiedziałem się, że jego „robocze ubranie” było w rzeczywistości mundurem więziennym.
Pewnym zaskoczeniem w tej historii jest to, że moja babcia zdradziła go z szeryfem, który go aresztował, i do dziś mieszka z tym facetem. © Plumerian / Reddit

Historia 9

Mój chłopak i ja co środę chodziliśmy na lunch do tej samej restauracji. Powiedział, że to jego ulubione miejsce. Powiedział też, że jest dostępny tylko w środę w południe.

Pewnej środy ukradziono mi telefon w pracy, więc i tak postanowiłam poczekać na niego w naszym miejscu. Kiedy tam byłam, rozmawiałam z kelnerką, której wcześniej nie widziałam. W końcu poprosiłam ją o pożyczenie telefonu, aby zadzwonić do mojego chłopaka i dać mu znać, że mój telefon został skradziony, ale czekałam na niego.

Wpisałam jego numer i byłam w szoku, gdy znalazłam jego kontakt — ze zdjęciem jego i jego psa w łóżku, bez ubrań. Oboje powiedzieliśmy w tym samym czasie: „Skąd znasz mojego chłopaka?”. Ona zwykle miała wolne w środy i akurat tego dnia zastępowała go na zmianie. Okazało się, że co tydzień w środy umawiali się na kolację. © Nieznany autor / Reddit

Historia 10

Jako dziecko często chodziłam do psychologa, ale wtedy nie miałam pojęcia dlaczego. Nie skojarzyłam tego, dopóki nie byłam starsza, ale chodziłam na terapię, ponieważ cierpiałam na PTSD spowodowane przerażającym wypadkiem samochodowym, w którym uczestniczyłam, gdy miałam około 4–5 lat. © Venome456 / Reddit

Historia `11

Moja mama nigdy nie chciała wstawać z łóżka, kiedy miałam 5 lat i ciągle powtarzała, że ​​jest chora. W końcu mój ojczym zabrał ją do szpitala, gdzie została prawie miesiąc. Uważałam, że to takie fajne, że jej szpital pozwalał jej cały czas zajmować się sztuką i rękodziełem, a poza tym wyzdrowiała i zaczęła zajmować się sztuką i rękodziełem ze mną, kiedy wracała do domu.

Pamiętam, jak jej powiedziałam, że chciałabym pójść do szpitala i rysować cały dzień. Posadziła mnie i powiedziała, że ​​ma nadzieję, że nigdy nie zachoruję tak jak ona. Ale jeśli tak się stanie, nie ma nic złego w tym, że potrzebuję pomocy, żeby poczuć się lepiej, nawet jeśli trzeba gdzieś wyjechać na chwilę, żeby to zrobić.

Dopiero gdy miałam prawdopodobnie 13 lat, dotarło do mnie, że szpital, do którego trafiła, był szpitalem zdrowia psychicznego, kiedy zdałam sobie sprawę, że sama nie chcę wstawać z łóżka. Ale dzięki niej nigdy nie czułam wstydu, że potrzebuję terapii, gdy sprawy się pogarszają, ani nawet po prostu, aby zachować zdrowy sposób myślenia. © kenda1l / Reddit