Linda dziedziczy stare zegary po babci, podczas gdy jej chciwy brat zajmuje się domem; Nieświadomie otrzymała prawie 200 000 dolarów

Babciu!” Pobiegła i przytuliła Marlene, która leżała w łóżku. Nic ci się nie stanie, babciu. Nie martw się. Bóg nas od Ciebie nie odbierze, bo jesteś wszystkim, co mamy.

Do roku temu Linda mieszkała z Marlene. Opiekowała się nią i bardzo jej pomagała. Była nawet gotowa odrzucić stypendium, które mogłoby zmienić jej życie, ale na naleganie Marlene przeprowadziła się do miasta, aby kontynuować naukę.

Brian wszedł do pokoju, kaszląc i uśmiechając się. „Do cholery… mam alergię na kurz! Babciu, czy nie pozamiatałaś i nie wytarłaś kurzy w swoim pokoju?

Podszedł bliżej i zobaczył, że jego babcia jest chora i chuda. Jednak nie martwił się tak bardzo, stał tam i czekał, aż dowie się, dlaczego do nich zadzwoniła.

Marlene spojrzała Brianowi w oczy i ścisnęła trzęsące się dłonie Lindy. Młoda dziewczyna ze smutkiem zobaczyła, że ​​jej babcia jest tak blada, a jej oczy pozbawione są tego pięknego blasku minionych lat. Wydawali się bez życia.

Marlene się uśmiechnęła, powoli wstała i wyjęła spod poduszki dwie koperty. „Moi drodzy, to dla was” – powiedział. „Proszę używać go mądrze. Zadzwoniłem, żeby ci to dać.

Brian i Linda otworzyli koperty i znaleźli w każdej plik pieniędzy wartych po 5 tys. dolarów.

Linda nie mogła powstrzymać łez i wybiegła płacząc.

Tymczasem Brian zmarszczył brwi. „Tylko taka kwota? Myślałem, że masz więcej do zaoferowania. „No cóż, muszę już iść.” Odwrócił się do Marlene plecami i odszedł, nawet jej nie dziękując.

Następnego dnia Marlene czekała niespodzianka.

„Witaj, babciu!” – usłyszała Marlene głos Lindy w swoim pokoju. Nie spodziewałem się, że wróci.

Obudził się, gdy dziewczyna odsłoniła zasłony, a promienie światła rozświetliły ciemny i zakurzony pokój.

Zdziwił się, widząc Lindę. Myślałem, że dziewczyna wyjechała do miasta, gdzie studiowała i pracowała na pół etatu jako bibliotekarka.

Linda podeszła do Marlene z kopertą, którą dała jej dzień wcześniej.

„Dodałem 4000 dolarów, które zaoszczędziłem w ciągu roku. Babciu, pamiętasz jak mówiłaś mi o swoim słabym wzroku? Teraz mam 9000 dolarów. „Teraz możemy zapłacić za operację jego oka”.

Marlene wstała z łóżka. Przytulił Lindę, a łzy spłynęły mu po twarzy. „Znałem cię lepiej, kochanie! Ale na operację jest już za późno. Czuję, że moja śmierć się zbliża. „Nie chcę marnować tych pieniędzy, skoro można je przeznaczyć na coś lepszego”.

Linda otarła łzy Marlene i powiedziała jej, że zamieszka z nią.

Kontynuuj na następnej stronie

zobacz więcej na następnej stronie Reklama

Następny→