Miałam poślubić mężczyznę moich marzeń, aż nieznajomy zatrzymał mnie i powiedział: „On nie jest tym, za kogo go uważasz” – Historia dnia

„Rób, co chcesz” – powiedziałem. Odwróciłem się i wszedłem do sypialni. Zamknąłem za sobą drzwi.

Następnego ranka wyszłam na zewnątrz i go zobaczyłam. Spał na progu, zwinięty obok sterty swoich rzeczy.

Jego kurtka była naciągnięta na twarz. Nie miał butów. Wyglądał, jakby nic mu nie zostało. Usiadł, gdy usłyszał otwierające się drzwi.

„Czy możemy porozmawiać? Proszę?” powiedział. Jego głos był spokojny. „Przynajmniej tyle mi jesteś winien”.

„Jestem ci winien uczciwość” – powiedziałem. „Ty też byłeś mi winien to samo. Ale nie zrobiłeś tego”.

Przetarł oczy. „O czym dokładnie mówisz?”